112 Louise Marie Antwerpen, 2013

Het project is gesitueerd aan de Singelruimte in Antwerpen: een plek aan de rand van de kernstad, aansluitend op de verkeersruimte van Singel en Ringweg. Het is een fascinerende groot-stedelijke ruimte, maar voor het wonen gedomineerd door erg determinerende randvoorwaarden als verkeerslawaai, fijn stof, windgevoeligheid, …

Het ontwerp vormt een schakel tussen de groene parkruimte en de Singelruimte, en vormt een akoestische buffer naar het achterliggende stiltegebied. Het wonen oriënteert zich zowel op het stiltegebied als op de drukke Singelruimte.

Het project neemt de stad als parameter: tussen het groene kader van het Hertoghepark en de infrastructurele context van Singel en Ring, zetten we in op het stedelijk karakter en functioneren van het project. Het is op eerste zicht wat autonoom, maar wil van nabij - in de aaneenschakeling van bouwmassa met de publieke ruimte van de stad - rijk geschakeerd en strategisch richtinggevend zijn.

Maximale verblijfskwaliteit in de buitenruimtes staat voorop, waarbij in een wat onherbergzame context van verkeerslawaai en wind, een slimme lay-out van de bouwmassa leidt tot een duidelijke verbetering voor de gehele parksite en omgeving, en specifiek tot een stilteplek als kern van het wonen. Ook de individuele buitenruimtes worden maximaal beschut tegen geluid en tocht – met diverse bouwkundige oplossingen in functie van oriëntatie, blootstelling en hoogte.

Doorheen het project wordt het divers stadslandschap verknoopt, niet met grote corridors, maar met een fijnschalig netwerk overheen de site. Het Hertoghepark wordt zo zichtbaar aan de Singel, en het nieuwe wonen wordt er inherent mee verbonden. De wisselwerking is maximaal: het ruime park wordt een troef voor de nieuwe bewoners, en vult aan met onder andere een nieuw speelbos op de site.