180 Het Porfier Sint-Amandsberg, 2024

Op een ruime kavel met villa wordt een optimaal ruimtegebruik en milde verdichting nagestreefd. Het RUP voorziet in 15 woningen/ha. Het terrein vormt de uitloper van een lappendeken van akkers in het hart van een overmaats bouwblok.

Een analyse van de waardevolle groenstructuren was sturend voor het ontwerp. Dieper op het terrein bevinden zich waardevolle bosfragmenten, het struweel langsheen de perceelsgrens is typerend voor het bossagelandschap. Het aflopend reliëf vormt een herinnering aan het voormalige waterrijke meersenlandschap, vandaag gedraineerd voor de akkerbouw. Het toekomstproject houdt een herstel in van het ecosysteem van de meersen, met een belangrijke bijdragen vanuit het projectgebied.

De woonvolumes worden in 2 ensembles ingeplant in de groene omgeving, dicht aan de straatzijde zodat de noodzakelijke verharding minimaal blijft en het landschap maximaal ruimte krijgt. Beide volumes kaderen een doorzicht op het achterliggend meersenlandschap.

8 rijwoningen clusteren tot een samenhangend geheel. De woningen zijn grondgebonden en krijgen een compact tuinterras dat uitgeeft op de collectieve buitenruimte. Tegenover de rijwoningen ontwerpen we een meergezinswoning als een lage, landschappelijk ingebedde villa. De L-vorm volgt de contour van de clairiaire in het bos, waardoor de waardevolle hoogstammen bewaard blijven. In de villa combineren we alle gedeelde infrastructuur: fietsenstalling op maaiveld, wagens en bergingen in de ondergrond, een kantoor en co-working ruimte met zicht op het landschap. Op de verdiepingen bevinden zich in totaal 27 appartementen van verschillende schaal en typologie.

De architectuur zet in op de affiniteit van het gebouwde met de groene omgeving: de gebouwen landen niet koudweg op het maaiveld, maar zoeken interactie met bewuste architecturale elementen – een pergola, lage terrasmuurtjes met hek, hoekramen, kleine luifels bij de voordeuren,...

Kollektif Landscape ontwikkelde voor het project Beelbroekstraat een schitterend landschapsplan, dat in eerste instantie de bestaande groenstructuren en ecosystemen de eerste viool laat spelen. Naast de verknoping met het zachte netwerk wordt ook de figuur van de landschapskamers versterkt. De site krijgt zo twee sferen: in het oosten een open landschapskamer bestaande uit grasland en bomenrijen in de rand, in het westen een densere bosformatie, bekomen door de bestaande bomengroepen en -rijen te sluiten. Centraal tussen de beide gebouwen verschijnt een groen erf, aangelegd in recuperatiekasseien met open voeg, dat alle looplijnen en adressen groepeert. Het erf is de centrale ontmoetingsruimte tussen beide woonclusters en vormt een levendig plek tussen straat, gebouw en open landschap.